ที่ตั้งตำบลโพธิ์ทองตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของอำเภอศรีสมเด็จห่างจากที่ว่าการอำเภอศรีสมเด็จ ประมาณ 8 กิโลเมตร
ห่างจากจังหวัดร้อยเอ็ด ประมาณ 17 กิโลเมตร มีอาณาเขตติดต่อ ดังนี้

• ทิศเหนือ	ติดกับ	ตำบลบ้านบากกับตำบลเมืองเปลือย  อำเภอศรีสมเด็จ
• ทิศใต้	ติดกับ	ตำบลนาโพธิ์   อำเภอเมืองร้อยเอ็ด
• ทิศตะวันออก	ติดกับ	ตำบลขอนแก่น  ตำบลนาโพธิ์  อำเภอเมืองร้อยเอ็ด
• ทิศตะวันตก	ติดกับ	ตำบลหนองแวงควงกับ ตำบลบ้านบาก อำเภอศรีสมเด็จ

ตำบลโพธิ์ทอง มีเนื้อที่ประมาณ  11,156.25 ไร่ เฉลี่ยประมาณ 17.85 ตารางกิโลเมตร

          ลักษณะภูมิประเทศของตำบลโพธิ์ทองสภาพเป็นที่ราบสูงส่วนใหญ่พื้นที่ใช้ในการเกษตรลักษณะเป็นดินทรายทำการเกษตร
ไม่ได้ผลเท่าที่ควรเนื่องจากดินมีความอุดมสมบูรณ์น้อยและประสบกับภาวะแห้งแล้งไม่มีน้ำไหลผ่านมีลำห้วยเงินและลำห้วยคลองยาว
ไหลผ่านจากตำบลหนองแวงควงผ่านตำบลโพธิ์ทองเข้าสู่ตำบลนาโพธิ์อำเภอเมืองร้อยเอ็ดในฤดูแล้งลำห้วยบางแห่งจะมีสภาพตื้นเขิน
จะมีน้ำเหลือเป็นบางแห่งเท่านั้นทำให้ขาดน้ำเพื่อการเกษตร

จำนวนหมู่บ้านในเขตเทศบาลตำบลโพธิ์ทอง   7  หมู่บ้าน ประกอบด้วย
หมู่ที่ 1		บ้านศรีโพธิ์ทอง
หมู่ที่ 2		บ้านเขวาน้อย
หมู่ที่ 3		บ้านหนองไหล
หมู่ที่ 4		บ้านเหล่าใหญ่
หมู่ที่ 5		บ้านเหล่ายาว
หมู่ที่ 6		บ้านเหล่ากาชาด
หมู่ที่ 7		บ้านหนองเจริญ

หมู่ที่	ชื่อหมู่บ้าน	จำนวนประชากร		รวม	จำนวนครัวเรือน (หลัง)
		ชาย	หญิง
1	บ้านศรีโพธิ์ทอง	232	197	429	103
2	บ้านเขวาน้อย	189	191	380	107
3	บ้านหนองไหล	112	130	242	75
4	บ้านเหล่าใหญ่	294	276	570	133
5	บ้านเหล่ายาว	254	279	533	140
6	บ้านเหล่ากาชาด	154	176	330	105
7	บ้านหนองเจริญ	163	182	345	90
รวม		1,398	1,431	2,829	753

ที่มา  :  สำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง ข้อมูล ณ เดือน พฤษภาคม 2557

     ประชาชนในเขตพื้นที่เทศบาลตำบลโพธิ์ทอง ส่วนใหญ่มีรายได้จากการประกอบอาชีพเกษตรกรรมเป็นหลัก ได้แก่ การทำนา โดยจะทำนา
ข้าวเหนียวเป็นส่วนใหญ่และข้าวหอมมะลิเป็นการปลูกเพื่อการบริโภค แต่ก็มีกลุ่มเกษตรกลุ่มหนึ่งที่ทำการทดลองปลูกข้าวหอมมะลิพันธุ์ กข.5
โดยได้รับ การสนับสนุนจากหน่วยงานเกษตรอำเภอ ซึ่งผลผลิตที่ได้เป็นที่น่าพอใจและราคาดี ควรที่ส่งเสริมสนับสนุนเกษตรกรในพื้นที่ ได้เพาะปลูก
ข้าวพันธุ์ใหม่ราคาดีและสำหรับพืชเศรษฐกิจที่ทำรายได้ให้เกษตรกรส่วนหนึ่งในพื้นที่คือการทำไร่ยาสูบพันธุ์เตอร์กรีชเพื่อส่งขายโรงงานยาสูบ
ด้านการเลี้ยงสัตว์ที่ทำรายได้ให้เกษตรกร ได้แก่ การเลี้ยงโค กระบือ สุกร เป็ด และไก่พื้นเมือง
     อาชีพรับจ้างทั่วไปถือเป็นอาชีพรองจากอาชีพด้านการเกษตรชาวบ้านชายส่วนใหญ่เดินทางไปรับจ้างเลี้ยงกุ้งทางภาคใต้และภาคตะวันออก
ซึ่งทำให้มีรายได้ดีพอสมควร ส่วนแม่บ้านก็ไปรับจ้างทอผ้าในโรงงานที่ทีอยู่ในพื้นที่
     อาชีพค้าขาย ประชาชนส่วนหนึ่งประกอบอาชีพค้าขายควบคู่ไปกับการเกษตร จะเป็นการค้าขายของเบ็ดเตล็ดเล็กๆน้อยๆภายในบ้านหรือไม่ก็
เป็นการค้าขายกับข้าวรถเร่ตามหมู่บ้านเพื่อเป็นรายได้เสริมให้กับครอบครัว เท่านั้น